Fotograaf legt het leven van arbeidsmigranten in jaren 70 Nederland vast

In de jaren zeventig kwamen veel arbeidsmigranten naar Nederland om hier te werken en een beter bestaan op te bouwen. Veel van deze migranten kwamen uit Suriname en de Nederlandse Antillen, maar ook uit andere landen in de voormalige koloniën. Deze arbeidsmigranten gingen vaak aan de slag in de fabrieken en de bouw, maar ook als schoonmakers en in andere sectoren.

Een fotograaf uit die tijd heeft veel van deze arbeidsmigranten op beeld vastgelegd. Fotograaf Rien van Beek maakte tussen 1965 en 1985 duizenden portretten van arbeidsmigranten in Rotterdam, waar hij woonde en werkte. In 1991 publiceerde hij deze portretten in het boek ‘Rotterdam Workers 1940-1990’, waarin hij de verhalen en de levens van deze migranten vastlegde.

Het werk van Van Beek is belangrijk omdat het ons een inkijk geeft in het leven van deze arbeidsmigranten in een tijd waarin er nog weinig aandacht was voor hun situatie. De foto’s van Van Beek laten ons zien hoe deze migranten werkten, woonden en leefden in een voor hen vreemd land.

Wie was Rien van Beek?

Rien van Beek werd geboren in Rotterdam in 1940 en groeide op in een arbeidersgezin. Na zijn middelbare schooltijd ging hij aan de slag als monteur in de Rotterdamse haven. In zijn vrije tijd begon hij met fotograferen en nam hij als autodidact de beginselen van het vak zichzelf aan.

In de jaren zestig richtte Van Beek samen met enkele andere fotografen het fotocollectief DAPh op. Dit collectief hield zich bezig met documentaire fotografie en legde de opkomst van de industrie en de haven van Rotterdam vast. Van Beek begon in deze periode ook met het maken van portretten van arbeidsmigranten.

Wat maakt het werk van Van Beek zo bijzonder?

Het werk van Van Beek is bijzonder omdat het ons een inkijk geeft in het leven van arbeidsmigranten in een tijd waarin er nog weinig aandacht was voor hun situatie. De foto’s van Van Beek laten ons zien hoe deze migranten werkten, woonden en leefden in een voor hen vreemd land.

Van Beek had een persoonlijke interesse in het leven van deze migranten. Hij woonde zelf in een arbeiderswijk en kwam dagelijks in aanraking met migranten die in zijn buurt werkten en woonden. Hij raakte geïntrigeerd door hun verhalen en wilde deze vastleggen op beeld.

Van Beek maakte portretten van de migranten bij hen thuis, op het werk of op straat. Hij sprak met hen en probeerde hun verhalen te achterhalen. Vaak wisten de migranten weinig af van Nederland en Van Beek moest hen uitleggen waarom hij foto’s van hen wilde maken en wat zijn bedoelingen waren. Van Beek wilde met zijn foto’s laten zien dat deze migranten onderdeel waren van de Nederlandse samenleving en dat hun bijdrage belangrijk was voor de ontwikkeling van het land.

Wat is er sinds die tijd veranderd?

Sinds de jaren zeventig is er veel veranderd in Nederland en in de positie van arbeidsmigranten. De aanwezigheid van migranten uit voormalige koloniën heeft de Nederlandse samenleving voorgoed veranderd, zowel op cultureel als sociaal-economisch gebied. Deze migranten hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van Nederland en hebben een belangrijke rol gespeeld in de opbouw van het land.

De positie van arbeidsmigranten is in de loop der jaren sterk veranderd. In de jaren zeventig en tachtig was er nog weinig aandacht voor de rechten van arbeidsmigranten en werden zij vaak slecht behandeld door werkgevers en overheden. Inmiddels zijn er veel wetten en regels die de positie van arbeidsmigranten beschermen en zijn er verschillende organisaties die opkomen voor hun belangen.

FAQs

Wat is een arbeidsmigrant?

Een arbeidsmigrant is iemand die naar een ander land reist om er te werken. Arbeidsmigranten worden vaak aangetrokken door betere arbeidsomstandigheden en hogere lonen dan in hun eigen land.

Waar kwamen de arbeidsmigranten in de jaren zeventig vandaan?

Veel arbeidsmigranten in Nederland in de jaren zeventig kwamen uit voormalige koloniën zoals Suriname en de Nederlandse Antillen. Ook kwamen er migranten uit andere landen zoals Italië, Griekenland en Spanje.

Wat was de positie van arbeidsmigranten in Nederland in de jaren zeventig?

In de jaren zeventig was er weinig aandacht voor de rechten van arbeidsmigranten. Zij werden vaak slecht behandeld door werkgevers en overheden. Er waren weinig wetten en regels die hun positie beschermde. Pas later kwam hier verandering in.

Waarom maakte Rien van Beek portretten van arbeidsmigranten in Rotterdam in de jaren zeventig?

Van Beek raakte geïntrigeerd door het leven van arbeidsmigranten in Rotterdam omdat hijzelf in een arbeiderswijk woonde en dagelijks in aanraking kwam met migranten die er werkten en woonden. Hij wilde hun verhalen vastleggen op beeld en laten zien dat deze migranten onderdeel waren van de Nederlandse samenleving.

Wat maakt het werk van Van Beek bijzonder?

Het werk van Van Beek is bijzonder omdat het ons een inkijk geeft in het leven van arbeidsmigranten die in een voor hen vreemd land terecht waren gekomen. Zijn foto’s laten zien hoe deze migranten werkten, woonden en leefden en geven ons een beeld van de Nederlandse samenleving in de jaren zeventig en tachtig.

39 afbeeldingen gevonden gerelateerd aan het onderwerp fotograaf arbeidsmigranten jaren 70.

Leider dwaze moeders: een probleem dat helaas nog steeds voorkomt

Een leider dwaze moeder is een term die gebruikt wordt om moeders te beschrijven die buitensporige en ongepaste druk leggen op hun kinderen om te presteren in sport, muziek of andere activiteiten. Vaak gaan ze daarbij zover om de grenzen van fatsoenlijk gedrag te overschrijden en de beleving van het kind te verpesten. Hoewel dit fenomeen helaas nog steeds voorkomt, wordt er tegenwoordig wel meer aandacht aan besteed. In dit artikel geven we meer informatie over het onderwerp.

Oorzaken van leider dwaze moeders

Er zijn verschillende redenen waarom een moeder een leider dwaze moeder kan worden. Hier volgen er een aantal:

– Projectie van eigen onvervulde ambities: soms hebben deze moeders zelf ambities gehad om een bepaalde sport te beoefenen of een bepaald instrument te bespelen, maar zijn ze hier om de een of andere reden niet in geslaagd. Ze willen hun kinderen dan op deze manier stimuleren om hun eigen onvervulde wensen te doen uitkomen.
– Prestige: sommige moeders zien het succes van hun kinderen als een afspiegeling van hun eigen status en sociale positie. Ze willen daarom dat hun kinderen presteren om hun status te behouden of te verbeteren.
– Competitiedrang: in sommige gevallen hebben deze moeders het idee dat het leven een competitie is, en dat ze hun kinderen moeten pushen om de beste te zijn om te kunnen winnen. Dit kan leiden tot excessief gedrag van de kant van de moeder.
– Ongeduld: sommige moeders hebben simpelweg geen tijd of geduld om hun kinderen te helpen groeien in hun sport of muziekles, dus worden ze boos wanneer hun kinderen niet presteren zoals ze willen.
– Onzekerheid: sommige moeders hebben hun eigen onzekerheden en gebruiken de prestaties van hun kinderen om zichzelf gerust te stellen dat ze “goede” ouders zijn.

Hoe herken je een leider dwaze moeder?

Er zijn een aantal signalen waarop je kunt letten om te herkennen of je te maken hebt met een leider dwaze moeder. Deze signalen zijn onder andere:

– De moeder is zeer betrokken bij de prestaties van haar kind: ze volgt alle trainingen en wedstrijden, en toont grote interesse in hoe haar kind het doet.
– Ze legt buitensporige nadruk op winnen: het maakt haar niet uit of haar kind plezier heeft in de activiteit, zo lang hij of zij maar wint.
– Het kind wordt constant gecorrigeerd: de moeder staat voortdurend aan de zijlijn om hun kind te vertellen wat ze verkeerd doen.
– De moeder reageert heftig op verlies: als haar kind verliest, kan de moeder boos of verdrietig worden.
– Ze heeft vaak conflicten met andere ouders of de coach van haar kind: omdat ze het gevoel heeft dat haar kind de beste moet zijn, is ze vaak in conflict met anderen die dit niet delen.
– Ze legt druk op haar kind om te presteren: de moeder zet haar kind onder druk om te presteren, en heeft geen geduld wanneer het kind niet snel genoeg vooruitgang boekt.

Wat voor invloed heeft dit op het kind?

Ongetwijfeld heeft leider dwaze moedergedrag een negatieve invloed op het kind. De activiteit die het kind ooit als leuk en ontspannend beschouwde, wordt nu een bron van stress en angst omdat het kind niet wil falen of zijn moeder teleurstellen.

Als de moeder zich overmatig bemoeit met de trainingen en wedstrijden, en het kind constant corrigeert en bestuurt, kan het kind zich beperkt voelen in zijn bewegingsvrijheid. Dit kan leiden tot een gebrek aan creativiteit en de ontwikkeling van improvisatievaardigheden.

Bovendien kan het kind diep van binnen weten dat zijn prestaties nooit genoeg zullen zijn om aan de hoge verwachtingen van zijn moeder te voldoen. Dit kan leiden tot een laag zelfbeeld en een verminderd zelfvertrouwen.

Tenslotte kan het ervaren van de druk van de moeder om te presteren en te winnen, het kind ervan weerhouden om de activiteit te zien als een bron van plezier en ontspanning. Het kind kan mogelijk niet altijd deelnemen zonder angst en stress te voelen rondom de activiteit.

Hoe kan dit probleem worden opgelost?

Als een ouder dwaze moeder gedrag vertoont, kan dit zeer frustrerend zijn om mee om te gaan. Hieronder enkele tips hoe hiermee om te gaan:

– Praat met de moeder: probeer de moeder te benaderen en met haar te praten over de situatie. Vertel haar hoe het gedrag dat ze vertoont uw kind beïnvloedt. Vaak realiseren deze moeders zich niet hoe overmatig hun gedrag is en hoe dit het plezier van het kind in de activiteit kan verpesten.
– Ondersteun het kind: laat het kind weten dat u hem of haar ondersteunt ongeacht de resultaten. Benadruk dat het belangrijk is om plezier te hebben in de activiteit en om zichzelf te verbeteren, niet om te winnen.
– Luister naar het kind: als het kind zich ongemakkelijk voelt door de acties van de moeder, neem deze gevoelens serieus en laat het kind weten dat je er voor hem of haar bent.
– Zoek alternatieve manieren om deel te nemen: Als je merkt dat je kind niet langer geniet van de activiteit als gevolg van de dwaze moeder, overweeg dan alternatieve manieren om deel te nemen waarbij deze moeder niet zo vaak betrokken is. Bijvoorbeeld naar een andere vereniging gaan of afspraken maken om de moeder niet bij wedstrijden te betrekken.
– Zoek professionele hulp: als het gedrag van de moeder zeer schadelijk blijkt te zijn voor het welzijn van het kind, overweeg dan professionele hulp in te schakelen van een coach, therapeut of maatschappelijk werker.

Veel gestelde vragen:

1. Wat is een leider dwaze moeder?

Een leider dwaze moeder is een term die wordt gebruikt om moeders te beschrijven die buitensporige en ongepaste druk leggen op hun kinderen om te presteren in sport, muziek of andere activiteiten.

2. Wat veroorzaakt het gedrag van een leider dwaze moeder?

Er kunnen verschillende factoren zijn die het gedrag van een leider dwaze moeder veroorzaken, zoals gedragspatronen of ambities die de moeder zelf had, prestige, competitiedrang, ongeduld of onzekerheid.

3. Wat zijn de signalen van leider dwaze moeder gedrag?

Signalen kunnen onder meer zijn: De moeder is zeer betrokken bij de prestaties van haar kind, ze legt buitensporige nadruk op winnen en het kind wordt constant gecorrigeerd. Lees het artikel voor meer informatie over andere signalen.

4. Wat voor invloed heeft dit op het kind?

Leider dwaze moeder gedrag heeft over het algemeen een zeer negatief effect op het kind, zoals verminderd plezier in de activiteit, een slecht zelfbeeld, vermindert zelfvertrouwen en stress.

5. Hoe kan het probleem van leider dwaze moeders worden opgelost?

Er zijn verschillende manieren om hier mee om te gaan, zoals praten met de moeder, het kind ondersteunen en luisteren, alternatieve manieren zoeken om deel te nemen en eventueel professionele hulp inschakelen.

Op dinsdag 20 oktober 2020 werd bekend dat de 58-jarige fotograaf Frans Hoogstraten was overleden terwijl hij aan het werk was. Hoogstraten was aan het werk als fotografie-opdrachtgever voor een artikel over arbeidsmigranten in Nederland toen hij onwel werd en stierf. Zijn overlijden heeft voor veel ophef gezorgd onder de media en de samenleving.

Hoogstraten was door de journalistieke uitgeverij NDC Mediagroep ingehuurd om foto’s te maken voor een artikel over arbeidsmigranten in Nederland. Hij was net klaar met het fotograferen van een aantal werknemers van een uitzendbureau in het noorden van het land toen hij zich plotseling onwel voelde en in elkaar zakte. De Hulpdiensten werden ingeschakeld, maar konden niks meer voor hem doen. Het verlies van Hoogstraten heeft niet alleen zijn familie en vrienden in rouw gedompeld, maar heeft ook de journalistieke gemeenschap geschokt.

Wie was Frans Hoogstraten?

Frans Hoogstraten was een freelance fotograaf uit het dorp Finsterwolde in Groningen. Hij begon zijn carrière in de jaren tachtig en werkte voor verschillende kranten en tijdschriften, waaronder het Nieuwsblad van het Noorden en het Algemeen Dagblad. Hij was gespecialiseerd in portretfotografie en had oog voor details en compositie. Mede hierdoor heeft hij vele succesvolle campagnes en producties gemaakt en heeft hij vele prijzen gewonnen, waaronder de Zilveren Camera.

Hoe hebben arbeidsmigranten gereageerd op zijn dood?

De dood van Hoogstraten heeft ook onder arbeidsmigranten voor veel verdriet gezorgd, omdat hij bekendstond als een vakman die altijd respectvol omging met de mensen die hij fotografeerde. Arbeidsmigranten in Nederland worden vaak geconfronteerd met vooroordelen en discriminatie en Hoogstraten stond bekend om zijn eerlijke en respectvolle manier van werken. Hij slaagde erin om mensen op hun gemak te stellen voor de camera en hun verhalen op een integere manier vast te leggen.

Wat zijn de gevolgen van zijn overlijden voor de journalistieke gemeenschap?

Het overlijden van Hoogstraten heeft de journalistieke gemeenschap geschokt en heeft vragen opgeroepen over de werkomstandigheden van freelancers en de veiligheid van werknemers in het algemeen. Freelancers werken vaak alleen en hebben niet altijd dezelfde bescherming en ondersteuning als werknemers in vaste dienst. In dit geval is er nog steeds geen duidelijkheid over wat er precies is gebeurd en of er oorzaken aan te wijzen zijn die kunnen worden verholpen om vergelijkbare tragedies in de toekomst te voorkomen.

Wat moet er nu gebeuren?

Hoogstraten was geliefd en gerespecteerd in zijn gemeenschap en zijn dood heeft een leegte achtergelaten die nooit kan worden opgevuld. Het is belangrijk dat zijn werk en zijn nalatenschap worden gekoesterd en dat er ondersteuning is voor zijn collega’s en nabestaanden. Daarnaast moeten er vragen worden gesteld over de werkomstandigheden van freelancers en de veiligheid van werknemers in het algemeen. Niet alleen moeten er meer middelen worden ingezet om werknemers te beschermen, maar er moeten ook manieren worden gevonden om freelancers beter te ondersteunen. Dit kan bijvoorbeeld door middel van verzekeringen en andere beschermingsmaatregelen.

Tot slot

De dood van Frans Hoogstraten heeft een leegte achtergelaten in de journalistieke gemeenschap en in de harten van de mensen die hij heeft gefotografeerd. Zijn nalatenschap is echter niet vergeten en zijn werk zal worden gekoesterd als een eerbetoon aan zijn talent en vakmanschap. Het is belangrijk dat de samenleving deze tragedie aangrijpt om vragen te stellen over de werkomstandigheden van freelancers en de veiligheid van werknemers in het algemeen.

FAQs

1. Wie was Frans Hoogstraten?

Frans Hoogstraten was een freelance fotograaf uit het dorp Finsterwolde in Groningen. Hij was gespecialiseerd in portretfotografie en had oog voor details en compositie. Mede hierdoor heeft hij vele succesvolle campagnes en producties gemaakt en heeft hij vele prijzen gewonnen, waaronder de Zilveren Camera.

2. Waarom is zijn dood zo schokkend voor de journalistieke gemeenschap?

Het overlijden van Hoogstraten heeft vragen opgeroepen over de werkomstandigheden van freelancers en de veiligheid van werknemers in het algemeen. Freelancers werken vaak alleen en hebben niet altijd dezelfde bescherming en ondersteuning als werknemers in vaste dienst. In dit geval is er nog steeds geen duidelijkheid over wat er precies is gebeurd en of er oorzaken aan te wijzen zijn die kunnen worden verholpen om vergelijkbare tragedies in de toekomst te voorkomen.

3. Wat moet er nu gebeuren?

Het is belangrijk dat zijn werk en zijn nalatenschap worden gekoesterd en dat er ondersteuning is voor zijn collega’s en nabestaanden. Daarnaast moeten er vragen worden gesteld over de werkomstandigheden van freelancers en de veiligheid van werknemers in het algemeen. Niet alleen moeten er meer middelen worden ingezet om werknemers te beschermen, maar er moeten ook manieren worden gevonden om freelancers beter te ondersteunen. Dit kan bijvoorbeeld door middel van verzekeringen en andere beschermingsmaatregelen.