Ontroerende recensie van Geen gewoon Indisch meisje

“Geen gewoon Indisch meisje” Recensie

Het boek “Geen gewoon Indisch meisje” van Marion Bloem is een autobiografisch werk dat gaat over de jeugd van de schrijfster in Nederland als kind van Indische ouders. Het boek is een bijzondere weergave van de Indische cultuur en de persoonlijke ervaringen van de schrijfster in Nederland. In deze recensie bekijken we het boek vanuit verschillende invalshoeken, zodat je een goed beeld krijgt van de inhoud en vorm van het werk.

Inhoud van het boek

Het boek is opgedeeld in 25 korte hoofdstukken en begint met de geboorte van Marion Bloem in Indonesië, vlak na de onafhankelijkheid van het land. Vanaf haar tweede jaar woont zij met haar ouders in Nederland, waar zij opgroeit in een Indische gemeenschap. Ze heeft moeite met haar identiteit: ze voelt zich niet helemaal Nederlands en niet helemaal Indonesisch. Dit thema wordt in het hele boek verder uitgewerkt.

In het eerste hoofdstuk wordt de spanning tussen Indië en Nederland in de jaren 50 weergegeven. Bloem beschrijft hoe haar vader, een KNIL-militair, door de Nederlandse regering werd ‘vergeten’ toen de onafhankelijkheid van Indonesië werd uitgeroepen. Na een verblijf in een Jappenkamp en de oorlog tegen Indonesië, leeft hij met vijf kinderen in een kippenhok. Het is een schrijnend verhaal en geeft aan hoe Indische mensen vaak het slachtoffer waren van de onduidelijke politiek van de Nederlandse regering.

In de daaropvolgende hoofdstukken beschrijft Bloem hoe zij opgroeit in Nederland. Ze groeit op als een typisch Indisch meisje: haar moeder is bang voor het kwaad en Bloem moet zich continu aanpassen aan de Indische cultuur. Ze heeft een relatie met een Nederlandse jongen die haar laat kiezen tussen hem en haar familie. Het is een keuze tussen zichzelf en haar culturele achtergrond.

Geleidelijk aan kiest Bloem voor zichzelf en gaat ze zelf op zoek naar haar identiteit. Ze beschrijft dit proces op een zeer eerlijke en open manier, waardoor het boek niet alleen een uitstekend boek is voor mensen die geïnteresseerd zijn in de Indische cultuur, maar ook voor mensen die geïnteresseerd zijn in identiteit en integratie.

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Bloem is direct en persoonlijk. Je krijgt het gevoel dat je met haar aan tafel zit en een kopje thee drinkt terwijl ze haar verhaal vertelt. Ze omschrijft de verschillende personages uit haar jeugd levendig en beeldend, waardoor het geheel zeer geloofwaardig overkomt. Het boek heeft een duidelijke opbouw en is in een logische volgorde geschreven en ingedeeld, wat het makkelijk maakt om te volgen.

De schrijfstijl van Bloem is uniek in die zin dat ze zichzelf volledig blootgeeft. Ze beschrijft haar angsten en haar zoektocht naar de waarheid over haar afkomst. Hierdoor zal de lezer zich gemakkelijk in haar kunnen verplaatsen en sympathiseren met haar moeilijkheden.

Het boek is geschreven in de vroege jaren ’80 en is dus al enige tijd geleden uitgebracht. De taal is echter tijdloos en, zoals eerder vermeld, zeer toegankelijk voor de lezer.

Thema’s

Zoals eerder vermeld is het belangrijkste thema in het boek de zoektocht naar identiteit. Bloem beschrijft hoe het voelt om als Indisch meisje op te groeien in Nederland. Ze voelt zich niet volledig geaccepteerd door de Nederlandse cultuur. Tegelijkertijd probeert ze ook bij haar Indische familie te horen. Dit thema is zeer actueel, en het boek biedt een interessante kijk op de discussie over identiteit en integratie in Nederland.

Een ander belangrijk thema is dat van cultuur en erfgoed. Bloem beschrijft hoe haar familie door de onafhankelijkheid van Indonesië in een lastige positie terechtkwam. Veel Indische Nederlanders voelen zich verloren in Nederland en zijn op zoek naar hun roots. Het boek biedt een interessant perspectief op het belang van cultuur en erfgoed in een land waar velen van ons in feite immigranten zijn.

FAQs

1. Voor wie is het boek geschikt?

Het boek is geschikt voor iedereen die geïnteresseerd is in de Indische cultuur en/of identiteit en integratie in Nederland. Ook mensen die geïnteresseerd zijn in autobiografieën en literaire werken zullen het boek waarschijnlijk erg waarderen.

2. Is het boek geschikt voor kinderen?

Hoewel het boek geschikt is voor alle leeftijden, kan het wel te zware kost zijn voor jongere kinderen. We raden aan om het boek te lezen als je minimaal 16 jaar oud bent.

3. Is het boek aangrijpend?

Het boek is aangrijpend, maar blijft altijd respectvol en beleefd. Het kan soms pijnlijk en verdrietig zijn, maar het is nooit opdringerig of sensatiebelust. De schrijfster vertelt haar persoonlijke verhaal op een zeer integere manier en weet de lezer te raken zonder te overdrijven.

4. Is het boek typisch Nederlands?

Hoewel het boek zich afspeelt in Nederland, is het een boek dat universele thema’s behandelt. Het gaat over identiteit, cultuur, en het belang van erfgoed en geschiedenis. Deze thema’s zijn van toepassing in elk land en kunnen dus door mensen uit alle windstreken worden gewaardeerd.

Conclusie

“Geen gewoon Indisch meisje” is een prachtige autobiografie die op een unieke manier de Indische cultuur en de persoonlijke ervaringen van de schrijfster in Nederland beschrijft. Door middel van haar unieke schrijfstijl weet Marion Bloem haar publiek te bereiken en weet ze de lezer op een integere manier te raken. Het boek is geschikt voor een brede doelgroep en biedt een interessante kijk op belangrijke thema’s zoals identiteit, cultuur, en integratie. We raden dit boek dan ook zeker aan aan iedereen die geïnteresseerd is in deze onderwerpen en/of autobiografische literatuur.

50 afbeeldingen gevonden gerelateerd aan het onderwerp geen gewoon indisch meisje recensie.